Wat is CBG?

Wat is CBG? Wat is Cannabigerol (CBG)?

Cannabis wordt al duizenden jaren gebruikt vanwege de vele kansen die de plant biedt. Pas de laatste tijd zijn wetenschappers begonnen de cannabinoïden en hun nakomelingen de aandacht te geven die ze verdienen. De mechanismen van de moleculen waren een onopgelost mysterie totdat tetrahydrocannabinol (THC) en de eerste cannabinoïde receptor, CB1, werden ontdekt, gevolgd door endocannabinoïden, anandamiden (arachidonoylethanolamide, AEA) en 2-arachidonoylglycerol (2-AG). De AEA-, 2-AG- en CB-receptoren zijn gehergroepeerd en geclassificeerd door fysiologen in het endocannabinoïdesysteem (ECS).

ECS is een complex netwerk van neurotransmitters en receptoren die samenwerken om informatie door het hele lichaam te signaleren en door te geven. Ze moduleren essentiële neurovegetatieve functies en helpen de homeostase van het lichaam te behouden. AEA is meestal tonisch signalerende agentia voor ECS en reguleert synaptische transmissies, terwijl 2-AG fungeert als fasische signaalactivator bij neuronale depolarisatie en bemiddelaar van synaptische plasticiteit.

Fytocannabinoïden zijn terpenofenolische verbindingen die van nature voorkomen in cannabisplanten. Onder hen zijn niet alleen het psychoactieve tetrahydrocannabinol (THC), maar ook verschillende niet-psychoactieve moleculen zoals cannabidiol (CBD), cannabinol (CBN), cannabigerol (CBG), cannabichromene (CBC) en nog veel meer. Moleculen van het CBG-type zijn de natuurlijke voorlopers van cannabinoïden en hebben door verschillende onafhankelijke onderzoeken aangetoond therapeutische eigenschappen te hebben en zijn daarom veelbelovende instrumenten bij het ontwikkelen van huidige therapieën voor een breed scala aan aandoeningen. We zijn vastbesloten de wetenschappelijke gemeenschap te informeren over de laatste ontwikkelingen in het onderzoek naar de eigenschappen en therapeutische mogelijkheden van CBG.

Cannabis wordt al duizenden jaren gebruikt vanwege de vele kansen die de plant biedt. Pas de laatste tijd zijn wetenschappers begonnen de cannabinoïden en hun nakomelingen de aandacht te geven die ze verdienen. De mechanismen van de moleculen waren een onopgelost mysterie totdat tetrahydrocannabinol (THC) en de eerste cannabinoïde receptor, CB1, werden ontdekt, gevolgd door endocannabinoïden, anandamiden (arachidonoylethanolamide, AEA) en 2-arachidonoylglycerol (2-AG). De AEA-, 2-AG- en CB-receptoren zijn gehergroepeerd en geclassificeerd door fysiologen in het endocannabinoïdesysteem (ECS).

ECS is een complex netwerk van neurotransmitters en receptoren die samenwerken om informatie door het hele lichaam te signaleren en door te geven. Ze moduleren essentiële neurovegetatieve functies en helpen de homeostase van het lichaam te behouden. AEA is meestal tonisch signalerende agentia voor ECS en reguleert synaptische transmissies, terwijl 2-AG fungeert als fasische signaalactivator bij neuronale depolarisatie en bemiddelaar van synaptische plasticiteit.

Fytocannabinoïden zijn terpenofenolische verbindingen die van nature voorkomen in cannabisplanten. Onder hen zijn niet alleen het psychoactieve tetrahydrocannabinol (THC), maar ook verschillende niet-psychoactieve moleculen zoals cannabidiol (CBD), cannabinol (CBN), cannabigerol (CBG), cannabichromene (CBC) en nog veel meer. Moleculen van het CBG-type zijn de natuurlijke voorlopers van cannabinoïden en hebben door verschillende onafhankelijke onderzoeken aangetoond therapeutische eigenschappen te hebben en zijn daarom veelbelovende instrumenten bij het ontwikkelen van huidige therapieën voor een breed scala aan aandoeningen. We zijn vastbesloten de wetenschappelijke gemeenschap te informeren over de laatste ontwikkelingen in het onderzoek naar de eigenschappen en therapeutische mogelijkheden van CBG.

Fytocannabinoïden en synthetische vervangers

De isolatie van CBG werd voor het eerst ontdekt in 1964 toen Y. Gaony de structuur en delen van de synthese van veel cannabinoïden, waaronder CBG, rapporteerde. Hoewel CBG vertegenwoordigd is in de meeste soorten cannabis (hoewel slechts in relatief kleine hoeveelheden), hebben onderzoekers hun energie geconcentreerd op de meer prominente cannabinoïden, THC en CBD. In tegenstelling tot natuurlijk voorkomende cannabinoïden, zijn synthetische, op cannabinoïden geïnspireerde verbindingen, die toonaangevende geneesmiddelen op de farmaceutische markt zijn geworden, de afgelopen decennia uitgevonden. Sommige van deze chemisch gemodificeerde cannabinoïden hebben niet de psychoactieve effecten die THC heeft, maar hebben tegelijkertijd enkele van de therapeutische eigenschappen van reeds bekende cannabinoïden. Het is belangrijk om erop te wijzen dat synthetische drugs vaak slechte bijwerkingen hebben vanwege residuen van oplosmiddelen. Aangezien we te maken hebben met zeer nieuwe verbindingen, kunnen de bijwerkingen drastisch en, in extreme gevallen, dodelijk zijn. Daarentegen zijn de cannabinoïden, die voor recreatief gebruik en met therapeutisch effect worden gebruikt, ongelooflijk lang geleden - en er zijn nooit levensbedreigende gevallen gemeld.

Fytocannabinoïden zoals CBD, CBN en CBG bevatten de meeste therapeutische effecten van THC, zonder psychoactief te zijn. Deze cannabinoïden zijn effectief gebleken tegen een groeiend aantal ziekten en aandoeningen. Hoewel positieve resultaten worden gezien, is de behandeling zeer beperkt voor de bevolking. Bovendien, terwijl veel wetenschappelijke en medische onderzoeken CBD gebruiken, wordt CBG nog niet gebruikt, omdat het wordt onderzocht en getest.

De biochemie achter CBG

Zoals we eerder vermeldden, werd CBG voor het eerst geïsoleerd door Y. Gaoni, in 1964, toen hij de structuur en delen van de synthese van veel cannabinoïden, waaronder CBG, kon laten zien. CBG is een terpenofenolische verbinding en kan, net als veel andere cannabinoïden, in drie afzonderlijke delen worden verdeeld. De componenten hebben niet alleen verschillende chemische en farmaceutische eigenschappen, maar beïnvloeden ook op verschillende manieren het absorptiepotentieel van de moleculen. Het hydrofiele deel wordt weergegeven door een fenolring waarvan wordt aangenomen dat deze de antibacteriële en antimicrobiële eigenschappen van de cannabinoïden draagt. De ring is verbonden door twee lipofiele kettingen aan elk van hun diagonale uiteinden. De ene is de n-alkylketen, terwijl de andere wordt vertegenwoordigd door een terpenoïsche functie die therapeutische krachten bevat en gerelateerd lijkt te zijn aan veel van de medische eigenschappen van CBG. Door twee lipofiele groepen te hebben, heeft CBG, net als andere cannabinoïden, een zeer moeilijke tijd om op te lossen in water, terwijl het zeer gemakkelijk wordt opgenomen door celmembranen en weefsels.

Zoals je al weet, is CBG de natuurlijke voorloper van THC, CBD en CBN. De fenolische groepen van CBG worden waarschijnlijk gemaakt via de polyketidemethode, waarbij een triketozuur een deel van de verantwoordelijkheid kan dragen. De cyclisatie ervan leidt tot olivetoïnezuur, dat op basis van het CBGa-synthase verandert in C-acylaat van geranyldifosfaat. De carbonzuurvorm van deze fytocannabinoïde, cannabigerolzuur (CBGa), is erg belangrijk voor de synthese van andere fytocannabinoïden, en het is precies deze chemische vorm die fytocannabinoïden hebben wanneer ze zich in verse cannabisplanten bevinden. De bijbehorende cannabinoïden worden vervolgens geabsorbeerd door decarboxylering (warmte) (Figuur 1). De conversie van CBG-zuur naar THC, CBD en CBN-zuur wordt ook gekatalyseerd door specifieke enzymen en wordt THC, CBD en CBN-zure synthase genoemd.

CBG en zijn therapeutische effecten

Ondanks dat er relatief weinig diepgaande onderzoeken naar CBG zijn gedaan, zijn er aanwijzingen voor farmacologische werking bij een aantal doelwitten. Van CBG is aangetoond dat het relatief zwakke agonistische effecten heeft bij CB1 (Ki 440 nM) en CB2 (Ki 337 nM), wat de niet-psychotrope eigenschappen van het molecuul verklaart. Het beïnvloedt echter de tonus van endocannabinoïden door de escalatie van AEA en dus hogere niveaus van AEA te voorkomen. Oudere studies wijzen op CBG als een escalatieremmer van gamma-aminoboterzuur (GABA), in een reeks affiliaties die vergelijkbaar of superieur zijn aan THC of CBD, wat de anti-angst en spierverslappende eigenschappen kan verklaren. In 1991 ontdekten Evans en zijn collega's dat CBG pijnstillende en anti-aritmische effecten heeft, doordat het lipoxygenase-activiteit blokkeert en zo het risico op ontsteking in grotere mate vermindert dan de gebruikelijke medicatie. CBG is ook nuttig gebleken als antidepressiva en antihypertensiva bij knaagdieren. De meeste van de genoemde effecten worden gemedieerd door hun krachtige activiteit als β-adrenoreceptoragonisten en door hun matige geleidende bindingsomstandigheden aan 2-HT5A. Bovendien remt CBG de proliferatie van keratinocyten, wat suggereert dat het nuttig is bij psoriasis, en in combinatie met het feit dat het een relatief krachtige TRPM1-antagonist is, wordt aangenomen dat het leidt tot de mogelijkheden om prostaatkanker en blaaspijn te verlichten. Onlangs is aangetoond dat CBG een effectief cytotoxisch molecuul is bij menselijk epithelioïde carcinoom, evenals de tweede meest effectieve fytocannabinoïde, net na CBD, tegen borstkanker. Van CBG is ook aangetoond dat het antibacteriële en antimicrobiële eigenschappen heeft (waaronder methicilline-resistente staphylococcus aureus, MRSA), en matige antischimmeleffecten.

Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat CBG een versterkt effect heeft wanneer het wordt geassocieerd met terpenoïden. Terpenoïden zijn behoorlijk krachtig en kunnen het gedrag van dieren en mensen beïnvloeden als ze maar een beetje via de lucht worden ingeademd. Ze vertonen unieke therapeutische effecten die kunnen bijdragen aan veel van de medicinale effecten die cannabisextract heeft. Van limoneen is bijvoorbeeld aangetoond dat het synergetisch werkt met zowel CBG als CBD door apoptose in borstkankercellen te bevorderen, terwijl myrceen, een terponide dat bekend is uit hop, synergetisch werkt met CBG en CBD door de door aflatoxine veroorzaakte levercarcinogenese te remmen. Linalool, een terpenoïde bekend van lavendel, lijkt te werken met CBD en CBG bij de behandeling van angst. Bovendien is aangetoond dat CBC en CBG samenwerkende eigenschappen hebben in samenwerking met het terpenoïde, caryofyleenoxide, dat van nature aanwezig is in citroenmelisse, als een fungicide en met een effect vergelijkbaar met commerciële fungiciden zoals sulconazol en ciclopiroxolamine. Van CBGa is aangetoond dat het synergie heeft met de terpenoïden van citroenmelisse, aangezien CBGa de insecten weghoudt en ervoor zorgt dat de plant niet wordt gegeten, wat suggereert dat CBGa een veelbelovend alternatief kan zijn voor het beschermen van gewassen en groenten tegen insecten en parasieten.

perspectieven

CBG heeft bij veel behandelingen veelbelovende resultaten laten zien. Helaas zal CBG met een relatief lage concentratie in de plant, resulterend in therapeutische toediening van CBG-olie, worden beperkt door de hoeveelheid verbinding verkregen uit plantenextractie.

Recent kweekwerk heeft echter aangetoond dat cannabischemotypers - met hun gebrek aan stroomafwaartse enzymen - het gehalte aan fytocannabinoïden 100% CBG is. Na 9 jaar hard werken en fokprogramma's heeft Endoca een CBG-olie en 99% CBG-isolatie gecreëerd. Dat gezegd hebbende, er zijn meer onderzoeken en onderzoeken nodig voordat men het brede scala aan therapeutische eigenschappen dat CBG-olie bevat, kan bevestigen en bepalen.

  1. DEVANE, W. et al. Bepaling van rattenhersenen en karakterisering van een cannabinoïde-receptor in rattenhersenen. Mol. Pharmacol. 34, 605-613 (1988).
  2. Devane, W. et al. Isolatie en structuur van hersenbestanddeel dat zich bindt aan de cannabinoïde receptor. Wetenschap (80-.). 258, 1946-1949 (1992).
  3. Mechoulam, R. et al. Identificatie aanwezig in hondendarm, die bindt aan cannabinoïde-receptoren. 50, 83-90 (1995).
  4. Pertwee, RG & Ross, RA Cannabinoïde receptoren en hun liganden. Prostaglandinen Leukot Essent Vet. Acids 66, 101-121 (2002).
  5. Russo, EB Clinical Endocannabinoid Deficiency heroverwogen: huidig ​​onderzoek ondersteunt de theorie bij migraine, fibromyalgie, prikkelbare darm en andere therapieresistente syndromen. Cannabis Cannabinoid Res. 1, 154–165 (2016).
  6. Mahmoud, A. Marihuana en de cannabinoïden. (Humana Press, 2007).
  7. Russo, EB Taming THC: Potentiële cannabissynergie en fytocannabinoïde-terpenoïde entourage-effecten. Br. J. Pharmacol. 163, 1344–1364 (2011).
  8. Turner, SE, Williams, CM, Iversen, L. & Whalley, BJ Moleculaire farmacologie van fytocannabinoïden. (2017). doi: 10.1007 / 978-3-319-45541-9
  9. Gaoni, Y. & Mechoulam, R. Isolatie, structuur en gedeeltelijke synthese van een actief bestanddeel van hasj. J. Am. Chem. Soc 86, 1646-1647 (1964).
  10. Mbvundula, EC, Rainsford, KD & Bunning, RA Cannabinoïden bij pijn en ontsteking. Inflammopharmacology 12, 99-114 (2004).
  11. Iseger, TA & Bossong, MG Een systematische review van de antipsychotische eigenschappen van cannabidiol bij mensen. Schizofrenie Res. 162, 153-161 (2015).
  12. Devinsky, O. et al. Cannabidiol: farmacologie en potentiële therapeutische rol bij epilepsie en andere neuropsychiatrische aandoeningen. Epilepsie 55, 791–802 (2014).
  13. Elsohly, MA, Radwan, MM, Gul, W., Chandra, S. & Galal, A. Phytocannabinoids. 103, (2017).
  14. Pertwee, RG Endocannabinoids. (Springer US, 2015).
  15. Leo, A., Russo, E. & Elia, M. Cannabidiol en epilepsie: grondgedachte en therapeutisch potentieel. Pharmacol. Res. 107, 85-92 (2016).
  16. Whiting, PF et al. Cannabinoïden voor medisch gebruik: een systematische review en meta-analyse. Jama 313, 2456–2473 (2015).
  17. Wierzbicki, AS Rimonabant: remming van endocannabinoïden voor het metabool syndroom. Int. J. Clin. Pract. 60, 1697–1706 (2006).
  18. Tai, S. & Fantegrossi, WE Synthetische cannabinoïden: farmacologie, gedragseffecten en misbruikpotentieel. Curr Addict Rep. 1, 129-136 (2014).
  19. Gurney, S., Scott, K., Kacinko, S., Presley, B. & Logan, B.Farmacologie, toxicologie en nadelige effecten van synthetische cannabinoïde geneesmiddelen. Forensische Sci Rev. 26, 53-78 (2014).
  20. Moreira, FA & Crippa, JAS De psychiatrische bijwerkingen van rimonabant. Rev. BH's. Psychiatr. 31, 145–53 (2009).
  21. Rosenthal, E. & Kubby, S. Waarom Marijush legaal zou zijn. (Running press, Londen, 1996).
  22. Appendino, G. et al. Antibacteriële cannabinoïden uit Cannabis sativa?: Een structuur-activiteitsonderzoek. J. Nat. Prod. 71, 1427–1430 (2008).
  23. Fellermeier, M. & Zenk, MH Prenylering van olivetolaat door een henneptransferase levert cannabigerolzuur op, de voorloper van tetrahydrocannabinol. FEBS Makkelijk. 427, 283-285 (1998).
  24. Zirpel, B., Stehle, F. & Kayser, O. Productie van ??? 9-tetrahydrocannabinolzuur uit cannabigerolzuur door hele cellen van Pichia (Komagataella) pastoris die ??? 9-tetrahydrocannabinolzuursynthase uit Cannabis sativa l. Biotechnol . Gemakkelijk. 37, 1869-1875 (2015).
  25. Gauson, LA et al. Cannabigerol blijft behouden als partiële agonist op zowel CB1- als CB2-receptoren. Symp. Cannabinoïden 26 juni-1 juli 206 (2007).
  26. Banebjee, SP, Mechoulam, S. & Snydeji, H. Cannabinoïden: invloed op de opname van neurotransmitters Invloed op synaptosomen van rattenhersenen. J. Pharmacol. Exp. Ther. 194, 74-81 (1975).
  27. Kargmanss, S., Prasitn, P. & Evans, JF Translocatie van HL-60 Cell 5-Lipoxygenase. (1991).
  28. Milman, G. et al. N-arachidonoyl L-serine, een endocannabinoïde-achtig hersenbestanddeel met vaatverwijdende eigenschappen. PNAS 103, 2428–2433 (2006).
  29. Evelyn, A., Formukong, A., Evans, T. & Evans, FJ Remming van het kataleptische effect van tetrahydrobannabinol door andere bestanddelen van Cannabis Sativa L. Jo. Pharm. Pharmacol. 40, 132-134 (1985).
  30. Cascio, MG, Gauson, LA, Stevenson, LA, Ross, RA & Pertwee, RG Bewijs dat de plant cannabinoïde cannabigerol zeer krachtig is? 2-adrenoceptoragonist en matig krachtige 5HT1A-receptorantagonist. Br. J. Pharmacol. 159, 129–141 (2010).
  31. Wilkinson, JD & Williamson, EM Cannabinoïden remmen de proliferatie van menselijke keratinocyten via een niet-CB1 / CB2-mechanisme en hebben een potentiële therapeutische waarde bij de behandeling van psoriasis. J. Dermatol. Sci. 45, 87-92 (2007).
  32. Ortar, G. et al. (-) - Menthylaminederivaten als krachtige en selectieve antagonisten van transient receptor potential melastatin type-8 (TRPM8) -kanalen. Bioorganic Med. Chem. Lett. 20, 2729–2732 (2010).
  33. Mukerji, G., Yiangou, Y., Agarwal, SK & Anand, P. Voorbijgaande receptorpotentieel vanilloïde receptorsubtype 1 bij pijnlijk blaassyndroom en de correlatie ervan met pijn. J. Urol. 176, 797-801 (2006).
  34. SH1, B. et al. Boortrifluoride-etheraat op met silica-A gemodificeerd Lewis-zuurreagens (VII). Antitumoractiviteit van cannabigerol tegen menselijke orale epitheloïde carcinoomcellen. Arch Pharm Res. 21, 353-356 (1998).
  35. Ligresti, A. et al. Antitumoractiviteit van cannabinoïden bij planten, met de nadruk op het effect van cannabidiol op borstkanker bij de mens. J. Pharmacol. Exp. Ther. 318, 1375–1387 (2006).
  36. Eisohly, HN, Turner, CE, Clark, AM & Eisohly, MA Synthese en antimicrobiële activiteiten van bepaalde cannabichromeen en aan cannabigerol verwante verbindingen. J. Pharm. Sci. 71, 1319-1323 (1982).
  37. Petrocellis, L. et al. Effecten van cannabinoïden en met cannabinoïden verrijkte cannabisextracten op TRP-kanalen en endocannabinoïde metabole enzymen. Br. J. Pharmacol. 163, 1479–1494 (2011).
  38. DM, V. et al. Fase I en farmacokinetische studie van D-limoneen bij patiënten met gevorderde kanker. Kankeronderzoekscampagne Fase I / II Comité voor klinische proeven. Cancer Chemother Pharmacol. 42, 111-117 (1998).
  39. De-oliveira, ACAX, Ribeiro-pinto, LF, Otto, SS & Gonc, A. Inductie van levermonooxygenasen door i-myrceen. Toxicology 124, 135-140 (1997).
  40. L, R. et al. Rationele basis voor het gebruik van etherische olie van bergamot in de complementaire geneeskunde om chronische pijn te behandelen. Mini Rev Med Chem. 16, 721–728 (2016).
  41. D, Y., L, M., JP, C. & J., M.-C. Gebruik van caryofylleenoxide als antischimmelmiddel in een in vitro experimenteel model van onychomycose. Mycopathologia 148, 79-82 (1999).
  42. De Meijer, EPM & Hammond, KM De overerving van chemisch fenotype in Cannabis sativa L. (II): Cannabigerol-overheersende planten. Euphytica 145, 189-198 (2005).

Heeft u vragen?

Wij staan ​​klaar om u te helpen - neem contact met ons op via telefoon, chat of e-mail - Klik op contact voor meer informatie

Kontakt os